Κάνοντας μια βόλτα στα σοκάκια του οικισμού της Χώρας στην Ανάφης, θα διαπιστώσουμε ότι τα ασύνδετα σοκάκια οδηγούν τις περισσότερες φορές στην αυλή κάποιας παραδοσιακής κατοικίας… Κανένας λόγος ανησυχίας υπάρχει… οι Αναφιώτες/ισσες θα σας υποδεχτούν σαν να σας γνώριζαν ανέκαθεν. Καθώς περπατάμε ανάμεσα στις ασπρισμένες αυλές και τις μπουγάδες, βλέπουμε παιδάκια καθισμένα στα σκαλιά, να τρώνε ζυμωτό ψωμί με λάδι και ρίγανη, ελιές με ντομάτα και νοικοκυρές να φουρνίζουν πίτες στους ξυλόφουρνους. Θα σας τραβήξουν φιλόξενα να σας φιλέψουν από τα παραδοσιακά τους χειροποίητα σκευάσματα πριν καλά καλά το καταλάβετε. Αληθινά χαμόγελα και χαιρετισμοί μοιράζονται απλόχερα καθ’ όλη την βόλτα σαν να σαι ο δικός τους άνθρωπος. Στη Χώρα της Ανάφης όλα μπερδεύονται γεύσεις και οσμές, γνωστοί μ’ αγνώστους, τόσο που αν απλώσεις τα πόδια σου θα βρεθείς στο κατώφλι της διπλανής αυλής… που κι εκεί πάλι ευπρόσδεκτοι θα είστε! Οι εκκλησίες ενσωματωμένες στον οικισμό δεν ξεχωρίζουν από τα σπίτια και είναι όλες σχεδόν ίδιες, μονόχωρες και ασβεστωμένες. καμαροσκέπαστες.
Οι πιο ενδιαφέρουσες είναι οι εκκλησίες του Αγίου Νικολάου που διακοσμούν το τέμπλο της, εικόνες του 18ου αιώνα και του Τιμίου Σταυρού με την εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου που δημιουργήθηκε κατά τον 10ο αιώνα, του Αγίου Σπυρίδωνα και των Αγίων Αναργύρων.
Η αρχαιολογική συλλογή Ανάφης περιλαμβάνει ενδιαφέροντα ευρήματα από τους αρχαιολογικούς χώρους του νησιού.
Αφήγηση: Κυριακή Νικολαϊδου (Νικολή) Κείμενο : Αντώνης Λουκόπουλος